گل آپارتمانی پرومیا( قاشقی)آموزش نگهداری در سبزوانه:

خاک:

خاک سبک با زهکش خوب مورد نیازه، مخلوطی از خاک معمولی، خاک برگ، شن یا خاک برگ ، پرلیت و یا هرترکیب دیگری که آب رو به خوبی از خودش عبور بده.

برای تغذیه نصف غلظت کودی که به سایر گیاهان داده میشه کافیه، در فصل بهار و تابستان ماهی یک بار و در پاییز و زمستان هر 6-8هفته یک بار.

تعویض گلدان:

ریشه های این گیاه سطحی و ریزه،ترجیح میده در گلدان کوچک زندگی کنه،به هر صورت هر سال ریشه ها رو بازدید کنید و در صورت لزوم گلدان رو با یک اندازه بزرگتر تعویض کنید.

تکثیر:

گرفتن قلمه ساقه یا برگ در اواخر بهار یا تابستان و قرار دادن آنها در دمای ۱۸ تا ۲۴ درجه سانتی گراد در یک خاک سبک مثل پیت ماس و خاک برگ. اگر رشد گیاه متوقف شده، گیاه از کمبود عناصر غذایی در خاک گلدان رنج میبره، طبق دستور از کود استفاده کنید.

نور مورد نیاز قاشقی:

نیم سایه آفتاب و کنار پنجره نیاز نوری رو برآورده میکنه، مراقب اشعه ی مستقیم آفتاب به خصوص در ظهر باشید.

نور شدید باعث کمرنگ شدن برگ ها و ظهور نقاط سفید رنگ بر روی برگ ها میشه. در نوع ابلق اگر نور به حد کافی نباشه برگ ها به رنگ سبز در میان.

بهترین رشد رو در دمای25 درجه داره و حداقل دمایی که در زمستان تحمل می کنه 15درجه س. اگرچه دمای 10درجه رو هم تحمل میکنه اما به تدریج برگاش شروع به ریختن میکنه .

آبیاری قاشقی:

آبیاری مهمترین عامل در نگهداری این گیاهه و معمولا شکست در نگهداریش به این قضیه مربوطه. این گیاه در برگ های خودش آب ذخیره میکنه در نتیجه اجازه بدید تا بین دو آبیاری سطح خاک خشک بشه. آبیاری زیاد باعث بیماری قارچی و پوسیده شدن ساقه میشه و حتی ممکنه مشاهده کنید که برگ ها و ساقه ها سیاه شدن که در این شرایط باید از قارچ کش استفاده کنید.

گیاه ممکنه در خشکی زنده بماند، اما از آبیاری زیاد حتما از بین میره. با کاهش دمای محیط آبیاری رو هم کاهش بدید. بهترین دما برای نگهداریش حدود 25درجه است .

حداقل دمایی که میتونه تحمل کنه 10درجه و در دمای پایین تر کم کم برگ ها ریزش میکنن و گیاه از بین میره.

آلوئه ورا:

از گیاهان گوشتی که میشود در گلدان کاشت و به عنوان گیاه زینتی از آن استفاده کرد.

نور مورد نیاز آلوئه ورا:

کلا گیاهان گوشتی واغلب ساکولنت ها به محیط روشن و نور زیاد احتیاج دارند، حتی نور مستقیم تاحدودی برای آنها مفید است، بنابراین اگر محل زندگیتان نورخوبی ندارد سراغ این گیاهان نروید.

اما آلوئه ورا، مکانی روشن و آفتابی رو دوست دارد و شش ساعت نور آفتاب برای این گیاه مفید است.

آبیاری:

آلوئه ورا گیاهی گوشتی است و آب رو در بافت هایش ذخیره میکند، بنابراین به آب زیادی احتیاج ندارد و خشکی رو خوب تحمل میکند.

اما آب زیاد باعث افتادگی، زرد و قهوه ای شدن برگ ها میشود و کم کم بافت گیاه نرم و از بین خواهد رفت.

در فصل پاییز و زمستان گیاه رشد زیادی ندارد پس نباید مثل قبل آبیاری بشود، در بین دوآبیاری تنها به خشکی سطح خاک اکتفا نکنید و حتما چک کنید که چند سانتیمتر از عمق خاک هم خشک شده باشد.

یه مساله دیگر هم خواب زمستانی کاکتوس ها و ساکولنت هاست. اما گاهی افراد از جایی میشنوند که این گیاهان زمستان در خواب زمستانی میرند و به آب احتیاج ندارند. این قضیه زمانی اتفاق می افتد که در دمای زیر ده درجه قرار بگیرند و آبیاری نشود، اما زمانی که در اتاق نگه داری میکنید خواب زمستانی محسوب نمیشود و نیاز به آبیاری دارد، اما نه به اندازه فصل رشد.

دما مورد نیاز آلوئه ورا:

دمای 18-24درجه برای گیاه مناسب است. چون گیاه در خودش آب ذخیره میکند احتمال سرمازدگیش زیاد است. پس در دمای کمتر از 7درجه نگهداری نکنید.

خاک:

به خاکی سبک با زهکش مناسب احتیاج دارد و یکی از عوامل پوسیدگی این گیاه خاک نامناسب آن است.

استفاده از شن، پرلیت یا سنگریزه در خاک توصیه میشود.

ترکیبی از شن و خاک معمولی یا ترکیب شن و خاک معمولی و خاک برگ برای گیاه مناسب است.

کوددهی و تغذیه:

کوددهی سالی یک بار و در بهار با کود10-10-10با نصف غلظت معمول کافیست.

اما در محیط خانه میتوانید هر دو ماه یک بار در فصل رشد کوددهی نمایید.

تا زمانی که پاجوش ها گلدان رو پر نکردند یا ریشه از زیر گلدان بیرون نزده گلدان رو تعویض نکنید.

تکثیر آلوئه ورا:

از طریق جدا کردن پاجوش ها در هنگام تعویض گلدان و قرار دادنش در گلدان مستقل تکثیر میشود. بعد از کاشت از دادن آب زیاد به گیاه خودداری کنید. چون باعث پوسیدگی و از بین رفتن آن میشود.

‍

امروز قصد داریم در مورد گیاه سرخس شاخ گوزنی بیفورکاتوم براتون صحبت کنیم.

یکی از گیاهان آپارتمانی بسیار زیبا و متفاوت که به دلیل شکل برگ ها مورد توجه قرار میگیره، بومی استرالیاس و در طبیعت روی تنه ی درخت رشد میکنه.

نور مورد نیاز سرخس شاخ گوزنی:

به محیط روشن برای رشد و شادابی احتیاج داره ولی به این معنی نیست که گیاهو در معرض تابش مستقیم آفتاب قرار بدین اما روشنترین مکان رو برای نگهداریش انتخاب کنید،تابش مستقیم آفتاب باعث سوختگی برگ ها میشه.

آبیاری سرخس شاخ گوزنی:

به خاک تا حدودی مرطوب احتیاج داره یعنی نه خاک دائم خیس و غرقابی باشه و نه گیاه خشکی بکشه، سطح خاک خشک شد اقدام به آبیاری کنید، آبیاری زیاد باعث پوسیدگی و قهوه ای شدن گیاه میشه.

رطوبت مورد نیاز سرخس شاخ گوزنی:

بسیار رطوبت دوسته و هرچقدر رطوبت هوا بیشتر باشه گیاه شاداب تره.

دما سرخس شاخ گوزنی:

دمای اتاق براش مناسبه، به سرما حساسه و نباید در دمای کمتر از ده درجه قرار بگیره.

خاک سرخس شاخ گوزنی:

 به خاک سبک احتیاج داره، ترکیب خاک برگ و خزه میتونه بستر مناسبی براش فراهم کنه.

تکثیر سرخس شاخ گوزنی:

 در کنار گیاه مادری به مروز زمان گیاهچه جدید ایجاد میشه که میتونید به آرومی جداش کنید و در گلدون جداگانه ای قرار بدید.

یکی دیگه از روش های تکثیر از طریق کاشت هاگ های ایجاد شده در پشت برگه، هاگ هارو در بستری سبک مثل کمپوست قرار بدید و روشو با پلاستیک بپوشونید و در دمای حدود 20درجه و مرطوب نگهداری کنید.

گل آپارتمانی

معرفی دراسنا پرچمی

اسم علمی این گیاه Dracaena marginata ، از خانواده Liliaceae می باشد. این جنس دارای ۴۰ گونه مختلف از درختچه های همیشه سبزاست. اغلب گونه های این جنس نخل مانند بوده و ریشه هایی دارند که درتمام طول، قطر یکسانی داشته و به رنگ زرد نارنجی می باشد. گونه marginata نسبت به شرایط مختلف آپارتمانی بسیار مقاوم است. برگهای خطر دارد که خشن و سبز رنگ هستندو گاهی دارای نوارهائی به رنگ زرد یا قرمز متمایل به قهوه ای می باشند. در مواقعی که خطوط زرد برگ زیاد باشد گیاه احتیاج به نور بیشتری دارد.

نکاتی که در هنگام نگهداری از دراسنا پرچمی باید رعایت کرد:

 دراسنا به نور متوسط، گرمای زیاد، خاک همیشه مرطوب، رطوبت هوای ۵۰ تا ۹۰ درصد و خاک قلیایی احتیاج دارد.

آبیاری:

نباید خشکی ببینه چون در این حالت نوک و حاشیه برگ ها قهوه ای میشه و برگ ها حالت لوله ای پیدا می کنند. بین دو آبیاری باید تا حدودی سطح خاک خشک بشه و اگه دائم خیس باقی بمونه برگ ها زرد میشن و حتی ممکنه بریزند و ریشه پوسیده بشه.

کود و تغذیه:

 می توان به میزان ۳ گرم در لیتر هر دو هفته یکبار، از فرودین تا شهریور به این گیاه کود داد.

خاک مناسب:

 خاک معمولی باغچه هوا با خاک برگ و ماسه برای رشد مطلوب این گیاه مناسب است.

روش تکثیر:

دراسنا گاهی به صورت چند ساقه ای رشد کرده و بزرگ می شود و نیاز به هرس وکنترل دارد. این زمان برای تکثیر مناسب است. دراسنا را می توان از طریق قلمه های انتهایی ساقه و قلمه های ساقه ای تکثیر کرد. می توان از جوانه های به وجود آمده در پای گیاه نیز استفاده کرد. قلمه ها را به اندازه ۱۰ تا ۱۵ سانتیمتر، با یک چاقوی تیز جدا کنید قلمه ای ساقه ای را از ساقه یا بدون برگ بگیرید و به تکه های ۵ تا ۵/۷ سانتیمتری تقسیم نمایید . هر تکه باید داری یک جوانه خفته باشد. مواظب باشید قطعات ساقه را وارونه در خاک نگذارید. اگر سمت پایین ساقه در خاک قرار نگیرد ، ریشه ای تولید نمی کند. هر قلمه را در پودر هورمون ریشه زایی فرو ببرید. برگهای زیادی را از ساقه جدا کنید. وهر قلمه را در گلدانی با قطر دهانه ۹ سانتیمتر ، حاوی کمپوست مخصوص قلمه و بذر قرار دهید. قلمه ها را با کیسه پلاستیکی بپوشانید و در دمای ۲۴ درجه سانتیگراد، دور از تابش مستقیم خورشید نگاه دارید. پس از دو ماه که ریشه دهی انجام شد، کیسه را بردارید و تغذیه مصنوعی را شروع کنید. بهترین زمان برای تکثیر دراسنا، از اواسط تا اواخر بهار و یا اواخر تابستان تا اوایل پاییز است.

عوارض و درمان:

زخمهای سفید پنبه ای روی برگها و ساقه های گیاه توسط حشره آفت ایجاد میشود. اگر هر هفته یکبار ، باسم حشره کش نفوذی، گیاه را سم پاشی کنید، علائم بر طرف می شود. یادتان باشد، در چنین حالتی گلدان دراسنا را از گلدانهای دیگر دور کنید. اگرمشاهده کردید برگها زرد رنگ و پوسیده شده و گیاه خودر ا انداخته است، حتما بیش از اندازه آبیاری کرده اید اجازه دهید بین دو آبیاری سطح خاک گلدان، خشک شود.برگها تغییر رنگ داده با لکه های قهوه ای نیز حاصل فعالیت نوعی حشره آفت است که با سمپاشی ماهی یکبار، بر طرف می شود.در صورتی که گیاه خیلی تشنه باشد، حاشیه برگهای پایینی زرد شده ونوک آنها قهوه ای می شود و سقوط می کنند قبل از تنظیم آبیاری می توانید ۱۵ دقیقه گلدان را در سطل آبی بگذارید تا تشنگی مفرط آن بر طرف شود.هوای خیلی گرم و خشک باعث کمرنگی و ریزش برگها می گردد. لکه های سوخته قهوه ای روی برگها نشانگر این است که غبار پاشی در آفتاب صورت گرفته است. هوای سرد می تواند علائمی مثل پوسیدگی ساقه از بالا و ریزش برگها، ایجاد نماید. اگر هم برگهای جدید ریز باشند باید تغذیه مصنوعی صورت بگیرد.

‍ دراسنا گیاه اپارتمانی که هوا را تصفیه میکند!

از گیاهان تصفیه کننده ی هواست، به نور زیاد اما غیر مستقیم احتیاج داره، نور کم باعث کم رنگ شدن برگ ها میشه، نور زیاد هم باعث سوختن نوک و حاشیه برگ ها میشه.

گیاه آپارتمانی یوکا:

هر چند این گیاه می تواند تا 9 متر در ارتفاع رشد کند و در عرض تا 5/4 متر گسترده شود، اما معمولا کمتر از 6 متر ارتفاع می گیرد.

 این گونه از یوکا می تواند در انواع خاک ها رشد کرده و در برابر خشکسالی مقاوم است به همین جهت به عنوان گیاه زینتی آپارتمانی مورد استقبال قرار گرفته است. یوکا گیاهی زیبا با برگ های کشیده و خنجری نوک تیز و به رنگ سبز می باشد.

این گیاه دو گونه دارد یکی که فاصله برگ ها درآن زیادتر است و گل نمیدهد و این نوع برای اپارتمان بیشتر توصیه می شود و نوع دیگر که فاصله برگ های آن کمتر است و گل هایی به شکل زنگوله وازگون و سفید و کرم رنگ میدهد و برای کشت در باغچه مناسب تر است.

نیازهای گل یوکا:

  نور:

 به نور کافی احتیاج دارد. از نور وسط روز به خصوص از پشت شیشه بیزار است و 5-4 هفته در سایه مقاومت می‌نماید.

دما:  

درجه حرارت مطلوب در زمستان دمای 16-10درجه سانتیگراد و در تابستان محتاج به نگهداری در خارج از اتاق و در بالکن است.

آبیاری:

در تابستان هفته‌ای یکبار و در زمستان هر ده روز یکبار آبیاری کافی است.

رطوبت:

در تابستان هفته‌ای یکبار و در زمستان هر ماه یکبار غبار پاشی توصیه می‌گردد.

 تغذیه:

نیاز چندانی به کود ندارد ولی در بهار و تابستان گلدان را با نصف میزان توصیه شده از طرف فروشنده کوددهی نمایید.

خاک مناسب:

خاک لیمونی مناسب‌ترین محیط برای رشد ریشه برای یوکا است.

عوارض و درمان گل یوکا:

لکه‌های قهوه‌ای روی ساقه و زیر برگها مشاهده می‌گردند:

عامل آن حشره آفت است. سطح زیرین برگ را با پنبه آغشته به سم حشره کش نفوذی خیس و یا گیاه را هفته‌ای یکبار سمپاشی غدد یا علایم برطرف گردد.

  برگها در زمستان خشک می‌گردند:

هوا گرم است گیاه را به محل خنک‌تری منتقل نمایید.

  برگهای زیرین زرد می‌شوند:

نور کافی نیست گیاه را به محل پرنورتری منتقل نمایید.

  برگهای جدید فاقد رشد هستند:

گیاه به کود دهی نیاز دارد. اگر کوددهی بطور منظم انجام می‌گردد ممکن است سردی هوا عامل آن باشد.

برگها رنگ پریده‌اند:

نور مستقیم زیاد است، گیاه به نور کافی نیاز دارد ولی اشعه مستقیم آفتاب بخصوص در ظهر به برگهای آن صدمه وارد می‌نماید.

نقاط زنگ مانند روی برگها مشاهده می‌گردد:

 از مواد براق کننده استفاده شده است. برگها را با اسفنج مرطوب تمییز نمایید.

کپک خاکستری روی برگها مشاهده می‌گردد:

عامل آن قارچ بوتری تیس است که خود ناشی از هوای سرد و مرطوب است، گیاه را با سم قارچ کش سمپاشی نموده و به محل گرم منتقل نمایید. آبیاری را کاهش دهید و غبار پاشی را تا رفع علایم متوقف کنید.

گیاه خود را انداخته است:

ریشه‌ها توسعه پیدا نکرده‌اند. گیاه را به گلدان کوچکتری منتقل و خاک اطراف ریشه را کاملا متراکم نمایید و گلدان را در محل پرنورتر قرار دهید.

 زخمهای پنبه‌ای سفید رنگ در وسط برگها مشاهده می‌گردند:

عامل آن حشره آفت است، گیاه را با سم حشره کش نفوذی هر دو هفته یکبار سمپاشی نمایید تا علایم بر طرف گردند.

کلیه برگهای یک شاخه سیاه رنگ شده و می‌پوسند:

آبیاری بیش از اندازه است، خاکهای سطحی گلدان باید در فاصله بین دو آبیاری خشک شوند.

وقتشه از ساکولنت بدانیم!

ساکولنت چیست؟

ساکولنت به هر گیاهی که دارای اندام های گوشتی ، سفت و ذخیره کننده ی آب است ، اطلاق می گردد. ساکولنت ها آب را در برگها ، ساقه ها و ریشه های خود ذخیره می کنند.

ساکولنت ها خود را با شرایط آب و هوایی خشک و لم یزرع در سرتاسر جهان، از آفریقا تا صحرای آمریکا، وفق داده اند و همین سازگاری باعث شده که بتوانیم انواع ساکیولنت ها را که دارای برگهای پهن، گلهای سفت و برگهای اشکی یا ستونی هستند در منزل پرورش دهیم. گروهی از ساکیولنت ها مانند آلوئه ها به خوبی شناخته شده اند در حالیکه برخی ازآنها ناشناخته اند.کاکتوس ها زیر مجموعه ای از ساکولنت ها هستند.

اگر می خواهید دیش گاردن ( باغچه های کوچک بشقابی) درست کنید ، ساکولنت ها گزینه ی فوق العاده مناسبی برای اینکار هستند.

اصولا ساکولنت ها به دو دلیل عمده در بین افراد محبوبیت دارند:

v    اولا زیبا هستند

v    ثانیا گیاهان  نسبتا مقاوم و همیشه سبزی هستند

جهت رشد بهتر گونه هایی که دارای برگهای گوشتی هستند سعی کنید خاک گلدان را نمناک نگه دارید و به انها کم آبی ندهید. ساکیولنت ها آب اضافی را در برگها ، ریشه ها و ساقه های خود ذخیره میکنند تا در طول دوره های گرم و بدون بارش خود را نجات دهند.

اگر افرادی به شما گفته اند که ساکولنت ها و کاکتوس ها خیلی به آب احتیاج ندارند بدانید این افراد در اشتباهند و در حقیقت با این حرف به مرگ گیاه شما دامن زده اند.

مطمئنا آبیاری ساکولنت ها اصول خاصی دارد  یکی از این اصول توجه به فصل است ، در فصل تابستان باید در آبیاری اکثر ساکیولنت ها دست و دلباز تر بود و در طول فصل زمستان موقعی که گیاه به خواب رفته است باید آبیاری را به یکبار در ماه برسانید. اندکی آبیاری در فصل زمستان کمک میکند که ریشه های گیاه از خطر خشکی و مرگ در امان باشند.

دقت داشته باشید که هم کم آبی و هم آبیاری بیش از حد هر دو عواقب خاص خود را دارند. بطوریکه که آبیاری بیش از حد و متعاقب آن پوسیدن گیاه عامل بسیار رایج در خرابی گیاه است.اگر بیش از حد در آبیاری ساکیولنت خود دست و دل بازی به خرج دهید  بافتِ ذخیره سازی آب گیاه پر میشود و به صورت پف کرده در می آید و در نهایت ترک میخورد. پس همیشه مراقب باشید اگر چه ساکولنت بیش از حد آبیاری شده ممکن است در ابتدا چاق و چله و سالم به نظر برسد اما ممکن است سیستم ریشه در زیر خاک دچار پوسیدگی شود و موجب مرگ گیاه شود. چون اگر خاک را خیلی نمناک نگه دارید به ریشه هوا نمیرسد و ریشه ها میمیرند و آرام آرام گیاه نرم شده و پوسیده میشود. آنچه که بایددر مورد نگهداری ساکولنت ها بدانید

حال چگونه تشخیص دهیم گیاه دچار آبیاری بیش از حد شده؟

طبق نظریه ی متخصصان علم باغبانی

Debbi shaughnessy of Clemson university  علت اصلی مرگ گیاهان گلدانی ،آبیاری بیش از حد است. این نظریه بخصوص در مورد ساکیولنت ها صادق است.

معمولا میتوان ساکولنتی را که بیش از حد آبیاری شده از روی برگها و ساقه های پف کرده اش تشخیص داد.ساکیولنت هایی که بیش از حد آبیاری شده باشند نرم و رنگ پریده میشوند و ممکن است رنگ برگها زرد یا سفید شود و یا اینکه برگها رنگ اصلی خود را از دست بدهند.

اگر میبینید ساکولنت شما ظاهر ناسالمی دارد ابتدا آبیاری را کاهش دهید و ببینید گیاه چه واکنشی نشان میدهد وقتی ریشه ها از رطوبت زیاد خاک میمیرند گیاه طوری خود را نشان میدهد که انگار به آب احتیاج دارد مثلا برگها چروکیده و شل میشوند و گیاه رشد جدیدی نمیکند این علائم میتواند از نشانه های فساد ریشه باشد. در حقیقت گیاه به آب احتیاج دارد (چون برگها چروک شده اند) ولی ریشه ی زنده ای ندارد که بتواند آب را جذب کند و به برگها برسد. در این شرایط (با توجه به فصل) میتوانید به آرامی گیاه را از گلدان درآورده و سلامت ریشه ها را بررسی کنید ، اگر ریشه ها زنده هستند و خاک هم خشک است معلوم است گیاه به آب احتیاج دارد و گیاه باید بعد از آبیاری واکنش نشان دهد ولی اگر ریشه ها مرده اند ( قهوه ای و پوسیده شدند) و خاک هم خیس هست گیاه شما در خطر است!

درمان ساکولنت هایی که دچار عارضه ی پرآبی شده اند !

در پاره ای از موارد ساکولنت ها میتوانند در این شرایط خود را ترمیم کنند  اگرریشه های مرده و پوسیده را به آرامی از گیاه جدا کنید و گیاه را در خاک خشک بکارید ممکن است گیاه خود را ترمیم کند( البته بستگی به عمق پوسیدگی ریشه دارد)

اگر پوسیدگی به ساقه ی ساکولنت شما حمله کرده و ریشه ها و نواحی حساس گیاه را درگیر کرده است در صورتیکه پوسیدگی خیلی پیشرفته نباشد شما میتوانید ساقه ی پوسیده شده را از گیاه جدا کنید برای جداسازی ساقه ی پوسیده شده حتما از یک چاقوی تیز آغشته به الکل استفاده کنید و آنقدر بخش پوسیده شده را بردارید تا جایی که به بخش تمیز و سفید گیاه برسید ، گیاه درمان شده را در مکانی که دارای نور روشن ( نه آفتاب مستقیم) و گردش هوای مناسبی هست نگهداری کنید . اجازه دهید زخمها التیام پیدا کنند و سپس گیاه را به منظور ریشه زایی مجدد در یک ترکیب خاک با زه کشی مناسب بکارید .همه ی مواد آلوده را دوربریزید و ابزار و محیط کار خود را ضدعفونی کنید.

متاسفانه در برخی از موارد عمق پوسیدگی زیاد است و بخشهای داخلی و حساس گیاه را درگیر کرده است در این مواقع چاره ای نیست جز اینکه گیاه را دور بیاندازید! و از جسد آن در تهیه ی کمپوست استفاده کنید! همان طور که آبیاری بیش از حد خطراتی را برای گیاه در پی دارد نقطه ی مقابل آن یعنی کم آبی هم برای گیاه دردسرساز است! زیرا ساکولنت ها ترجیح میدهند در طول فصل رشدشان ( اکثرا در بهار و تابستان) به خوبی آبیاری شوند. و آبیاری کم در این زمانها در ابتدا رشد گیاه را متوقف خواهد کرد و سپس برگها شروع به ریزش میکنند. در ادامه ممکن است خال ها و لکه های قهوه ای رنگ روی سطح برگها پیشرفت کنند.

نحوه ی ترکیب خاک برای ساکیولنت ها :

ساکولنت های گلدانی مثل کالانکوئه به آسانی در هر نوع خاکی رشد میکند البته به شرط آنکه خاک زه کشی خوبی داشته باشد میتوان با اضافه کردن شن و پرلیت به خاک زه کشی را افزایش داد .

نیازهای تغذیه ای ساکولنت ها تقریبا شبیه کاکتوس هاست اما ساکیولنت ها در مقایسه با کاکتوس ها نسبت به آبیاری بیشتر و PH های پایین تر تحمل بیشتری دارند.

اکثر ساکولنت ها میتوانند در هوای آزاد ( خارج از گلدان) رشد کنند اما وقتی قرار است ساکولنت ها در گلدان کاشته شوند مهم است که شما از دستورالعمل خاک مخصوص گلدان پیروی کنید که  دارای زه کشی مناسب ، گستره ی PH مناسب و هم چنین مواد غذایی مناسبی باشد .شما میتوانید از خاک آماده ی تجاری استفاده کنید و یا اینکه خاک را خودتان بسازید .

برای ساخت خاک به مواد زیر احتیاج دارید:

•  بیلچه ی باغبانی

•  سطل

•  شن- گرانیت خورد شده

•  کمپوست کهنه یا خاک باغچه ی ارگانیک

•  پرلیت

•  آب

•  کود ورمی( اختیاری)

برای تهیه ی خاک میتوانید مقادیر مساوی کمپوست یا پیت ماس ، شن درشت باغبانی یا سایر مواد شندار مثل سنگ پا ، پرلیت یا سنگهای آتش فشانی خورد شده را در یک سطل ریخته و با بیلچه ی باغبانی مخلوط کنید . برای کمپوست میتوانید از کیسه های کمپوست تجاری یا کمپوست خانگی که از ته مانده ی غذاهای آشپزخانه ، ضایعات باغچه یا کود کشاورزی که بخوبی کهنه شده اند استفاده کنید .

اگر میخواهید ترکیب خاک گلدانی غنی تری داشته باشید میتوانید کود ورمی هم به ترکیب فوق اضافه کنید .

بعد از مخلوط کردن مواد فوق یک مشت از ترکیب آماده شده را بردارید ، آن را با مقداری آب خیس کنید و در دستتان فشار دهید تا گلوله شود. وقتی که مشتتان را باز کردید خاک نباید بهم فشرده باشد و ذرات ترکیب مورد نظر نباید بهم بچسبند اگر بهم چسبیده بودند کمی بیشتر شن و پرلیت اضافه کنید و دوباره خاک را تست کنید تا وقتی که مخلوط خاک شما با باز کردن مشت از هم فروبپاشد و ذرات مخلوط از هم جدا شوند.

هرگز مقادیر خاکبرگ  بیشتر از خاک نباشد زیرا خاک را به مقدار زیادی اسیدی میکند که اکثر ساکولنت ها بجز کریسمس و ارکیده این شرایط را دوست ندارند. البته خود کریسمس و ارکیده هم یک گستره ی اسیدیته ی خاص را می پسندند. هرگز از خاک باغچه به تنهایی استفاده نکنید.

ساکیولنت ها را در گلدانی بکارید که ریشه تنها حدود ۵/۲ سانتی متر فضای اضافی داشته باشد تا با این کار به خشک شدن سریعتر خاک کمک کرده باشید.

وقتی ساکیولنت ها را در گلدان کاشتید سطح خاک را کمی فشار دهید و قدری آب استفاده کنید تا اطراف ریشه ها نمناک شود دقت کنید که فشار بیش از حد به سطح خاک ممکن است به ریشه های حساس گیاه صدمه بزند و ترمیم و بازسازی گیاه  دچار مشکل شود.

نور مورد نیاز ساکیولنت ها:

ساکیولنت ها نور روشن را ترجیح میدهند مانند پنجره های جنوبی . شما میتوانید با مشاهده ی برگهای ساکولنت ها متوجه شوید آیا نور دریافتی کافی است یا خیر؟

دقت داشته باشید که بعضی از گونه ها هنگامیکه به طور ناگهانی در معرض نور خورشید قرار بگیرند دچار سوختگی سطحی میشوند و رنگ برگها به سمت قهوه ای یا سفید گرایش پیدا میکند و سطح بیرونی گیاه سفید رنگ میشود هم چنین بافت گیاه نرم میشود و گیاه رو به خراب شدن پیش میرود.

اما اگر ساکولنت شما به مدت طولانی  هم در مکان کم نور قرار بگیرد با باریک شدن ساقه و زیاد شدن فاصله ی برگها به صورت کشیده رشد میکند که این شرایط تحت نام اتوله شدن شناخته میشوند.

راه حل آن فراهم کردن شرایط نوری بهتر برای گیاه ،عادت دادن تدریجی گیاه به مکان پر نور و هرس کردن آ ن قسمت از گیاه که دچار کم نوری شده تا گیاه به شکل اصلی خود برگردد.

ساکیولنت ها بسته به نوع واریته ی خود هر کدام نیاز نوری متفاوتی دارند برخی به نور آفتاب کامل و برخی به نور فیلتر شده احتیاج دارند. و تعدادی اصلا به نور کامل احتیاج  ندارند و به نور روشن ملایم بسنده میکنند مثلا ساکیولنتی مانند آلوئه ورا سایه روشن را تحمل میکند.

دقت داشته باشید برخی ساکیولنت ها در تمام طول سال نیاز نوری بالایی دارند و باید نور خورشید را به طور کامل دریافت کنند البته نور باید به تمام بدنه ی گیاه برسد  نه این که فقط به یک طرف گیاه نور بتابد.

اگر ساکولنت ها نور مورد نیاز خود را دریافت نکنند رشد خوبی نخواهند داشت سرحال نخواهند بود و به احتمال قوی گل هم نخواد داد.

گل آپارتمانی

زمان و روش مناسب تعویض گلدان

احتمالا تا حالا با این مشکل برخورد کرده اید که زمان تعویض گلدان گیاهتان را درست تشخیص نداده اید.

یکی از شواهدی که می تواند در تعویض گلدان به شما کمک کند بیرون زدن ریشه از زیر گلدان است که باید خیلی سریع گلدان را خارج و گلدان جدید را جایگزین نمایید.

در اولین گام مراقب باشید موقع تعویض گلدان نباید خاك آن كاملا خشك باشد.

در صورت مرطوب نبودن کاخ علاوه بر احتمال ریزش خاک گیاه هنگام تعویض گلدان، به ریشه هایی که خاصیت کشنده دارد آسیب میرساند.دقت نمایید کف گلدان جدید برای خروج آب های اضافه سوراخ مناسب داشته باشد.

روش تعویض گلدان:

ابتدا گلدان را با یک دست طوری که خاک گلدان را در دستانتان نگه داشته اید وارونه کرده . آهسته به لبه سطحی صاف ضربه بزنید تا ریشه گیاه با خاک از داخل گلدان بیرون آید. سپس آن را درون گلدان جدید طوری که همسطح محل قدیم قرارگیری در گلدان باشد و گیاه خفه نشود قرار دهید و خاک بریزید. سپس پای گیاهتان آب بریزید تا خاك جدید و قدیمی به هم بچسبد.

رشد گیاه ثابت شده و ریشه از زیرگلدان زده بیرون؛ با این نشانه‌ها، گیاهتان دارد می‌گوید: «آهای! نمی‌خواهی گلدانم را عوض كنی؟»

بهترین زمان برای تعویض گلدان اوایل اردیبهشت ماه است. در این فصل که فصل رشد گیاه است، شرایط دمایی به گونه ای است که گیاه می تواند فعالیتش را از نو اغاز نماید.

جهت تعویض گلدان، گلدان جدید را یک سایز بزرگ تر انتخاب کنید. یعنی دهانه اش 2 تا 3 سانتیمتر بزرگتر از وسعت گیاه باشد.

توصیه میکنیم برای انتخاب گلدان از گلدان خیلی بزرگ دوری نمایید. شاید بپرسید در ابتدای تعویض گلدان چه اتفاقی رخ میدهد که رشد گیاه کم می شود؟ جواب این است که چون گلدان بزرگتر انتخاب شده است تا مدتی گیاه فعالیت خود را صرف ریشه دهی می کند و به این خاطر رشد برگ ها و خود گیاه کاهش پیدا می کند. امیدوارم مراحل تعویض گلدان را به درستی انجام داده باشید تا همیشه رشد گیاه خود را به زیبایی شاهد باشید.

پوتوس

 در این مطلب قصد داریم کمی در مورد گیاه پوتوس صحبت کنیم و با روش نگهداری و تکثیر آن آشنا شویم.

پتوس از خانواده گل‌شیپوریان ، جنس پوتوس‌ها و بومی جزایر سلیمان است. این گیاه را در گلخانه‌های گرم نگهداری و تکثیر می‌کنند، ارزش تزئینی آن مرهون رنگ‌های ابلق مرکب زرد تند و سفید مایل به کرم است.

 اين گياه آپارتمانی زيبا توانايي اين را دارد كه اتاق شما را تبديل به يك جنگل كوچك كند. برگ هاي قلبي شكل سبز تيره يا ابلق پوتوس روي شاخه هايي مي رويند كه بسيار سريع رشد مي كنند و خاصيت بالا رونده دارند. پتوس گیاهی برگ زینتی و آپارتمانی است. برگ ها قلبی شکل دارند. بسیاری ازگونه ها حالت بالارونده دارند و تا سقف بالا می روند.

پتوس شامل دو نوع است: پتوس برگ معمولی وپتوس برگ ابلق.

با اینکه هر دو مقاوم به سایه هستند، ولی نوع ابلق آن، نیاز به نور کمی بیشتر برای تشکیل رنگیزه دارد.

در صورتی که نور کافی دریافت نکند، برگ‌ها به سبزی گرایش پیدا می کنند. پتوس ها، درمنازل به راحتی قابل نگهداری هستند. نیاز به نور مستقیم خورشید ندارند، ودر صورت دریافت نور مستقیم، آفتاب سوختگی بصورت تاول و سوختگی روی برگ‌ها نمود پیدا می‌کند.

مقاوم به رطوبت کم محیط است و در صورتیکه رطوبت بسیار بالا باشد، برگ‌ها خیلی پهن و درشت می شوند.‌با اینکه به راحتی روی دیوارقابل هدایت است، اما ممکن است در قسمت های بالایی و نزدیک به سقف، در اثرتجمع گرما دچار سوختگی شود و در نتیجه گیاه بد شکل می‌شود.

میزان آبیاری پتوس:

 آبیاری 1 تا 2 بار در هفته و هر ماه ۱بار استفاده از کود مایع مناسبِ این گیاه است.

روش تکثیر:

این گیاه بالا رونده و زیبا، یکی از گیاهانی است که تکثیر آن با موفقیت بسیار همراه است. زمانی که ریشه دهی صورت میگیرد تحمل گیاه در مقابل آشفتگی کم می شود. بنابراین بهتر است قلمه‌ها ازابتدا در گلدانی کشت شوند که در آینده در آن رشد کافی کنند.

همچنین بهتراست قلمه‌ها را پس از ریشه دهی با کود مایع تغذیه کنند. برای تکثیر شما میتوانید قلمه‌ای انتهایی ساقه را به طول ۸تا ۱۰سانتیمتر، با یک چاقوی تیز جدا کنید و انتهای قلمه را در پودر هورمون ریشه زایی فرو برده و یا هر۳تا ۵قلمه را در گلدان با قطر دهانه ۹سانتیمتر، حاوی کمپوست بذر وقلمه، بکارید.

خاک را مرطوب کنید و گلدانها را در نور مناسب و دمای ۲۰درجه سانتیگراد نگاه دارید و با کیسه پلاستیکی شفاف بپوشانید. ریشه دهی یکماه یا بیشتر طول خواهد کشید. گیاهانی که در بهار تکثیر شده‌اند، انبوه‌تر و شکیل‌تر می‌باشند. این گیاه در محل گره ساقه، به راحتی تولید ریشه نابجا می‌کند. پس میتوان از محل همین گره‌ها قلمه گرفت و در ماسه قرار داد تا ریشه دار شوند. از تقسیم بوته هم می‌توان برای تکثیر آن استفاده کرد و در آب نیز ریشه دار می‌شود.

برای ازدیاد پوتوس به روش قلمه می‌توانید قطعاتی از قسمتهای ضخیم ساقه را به طول ده سانتی‏متر جدا نموده و در آب قرار دهید، وقتی قلمه‏‌ها ریشه زدند آنها را به گلدان منتقل کنید. هر چند بهار مناسبترین زمان برای ازدیاد پوتوس است اما درداخل آپارتمان هر زمانی می‏توان آن را تکثیر نمود. بهترین درجه حرارت برای ریشه‏ زایی قلمه‏ ها 21 درجه سانتی‏گراد است.

آنچه درباره گل اطلسی باید بدانید

گل اطلسی از خانواده Solanaceae دارای رقمهای یکساله و دائمی بوده و ومنشاء آنها قاره آمریکا است.

اطلسی پرپر حاصل دورگ گیری و اصلاح نژادی روی اطلسیهای کم پر بوده و گیاه بسیار جالبی است، چرا که رقمهای پرپر را میتوان با قلمه‌گیری نیز افزایش داد.

گلدهی اطلسی:

اطلسی از بهار تا پاییز گلدهی میکند. از زمان کاشت بذر تا گلدهی معمولا حدود 3 ماه طول می کشد.

نیازهای اطلسی:

به خاک حاصلخیز به نسبت سنگین و محل آفتابی نیازمند است. از نظر دمایی دامنه زیادی را تحمل میکند. (کمینه دمای حداقل 4 درجه مثبت ذکر میشود)‌ بذرها برای جوانه زنی به نور نیاز دارند. حذف گلهای پژمرده باعث گلدهی بیشتر و طولانی شدن دوره گلدهی میشود.

قطع جوانه انتهایی موجب رشد شاخه‌های جانبی و پرشاخه شدن گیاه میشود. دما در گیاه اطلسی با گلدهی ارتباط داشته و در دماهای بالای 20 درجه گلدهی بهتر از دماهای زیر 20 درجه انجام میشود.

آبیاری در رشد اطلسی نقش مهمی دارد. آبیاری بیشتر رشد بیشتر.

تکثیر اطلسی:

همانطور که در بالا ذکر شد اطلسیهای معمولی با بذر تکثیر میشوند ولی اطلسی‌های پرپر بوسیله قلمه یا دورگ گیری با رقمهای معمولی تکثیر میشوند.

چرا که در رقمهای پرپر اندامهای جنسی گیاه به گلبرگ تبدیل شده‌اند و این گیاه توانایی تولید بذر را از دست میدهد. اصلاحگران برای بذرگیری از اطلسیهای پرپر، گرده‌ها را از اطلسی پرپر برداشته و روی پایه اطلسی معمولی گرده افشانی میکنند.

در ارقام ابلق نیز از قلمه گیری استفاده میکنند. قلمه گیری از رقمهای پرپر در اواخر تابستان انجام میشود (در ماسه مخلوط با خاکبرگ) و در طی پاییز و زمستان در گلخانه نگهداری کرده و بهار آینده بعد از رفع شدن خطر یخبندان در باغچه میکارند.

کاشت اطلسی:

چون بوته اطلسی معمولا حجم پیدا میکند،‌ بوته‌ها را با فاصله حدود 30 سانتیمتر از همدیگر میکارند.

بذرها را در محل پرنور باید کشت بفرمایید (روزانه حداقل 6 ساعت نور دریافت کنند)، بوته‌ها 20-30 سالنتیمتر ارتفاع و 20-30 سانتیمتر پهنا پیدا میکنند. به دلیل حساسیت اطلسی به بیماریهای قارچی بوته‌میری بهتر است شبها پای گیاه آب نیایستد و آبیاری صبحها انجام شود. برای رسیدن به بهترین نتیجه کودیاری با کودهای کامل ماهانه یا دو هفته یکبار توصیه میشود. برای جوانسازی بوته‌ها سربرداری گاه به گاه توصیه میشود.

حداقل زمان لازم برای انتقال نشاءها به محل اصلی از لحظه کاشت بذر معمولا 6 هفته است. بذرها را در بسترهای دارای تهویه (متخلخل، و دارای بافت نرم و نفوذپذیر) پاکیزه، عاری از قارچها و آلودگیهای دیگر، به صورتی که همیشه مرطوب باشد کاشت بفرمایید. روی بذرها را نمیپوشانید (چون اغلب بذرها برای جوانه زنی به نور نیاز دارند). بوسیه سیستم مه‌پاش (میست) یا آبیاری از پایین گلدان آبیاری بفرمایید ولی آب اضافی از بستر باید خارج شود و گلدان غرق آب نباشد.  میتوان روی گلدان را با پوشش شیشه‌ای یا نایلونی پوشاند تا رطوبت حفظ شود. گلدان باید در محلی دور از نور مستقیم ولی با روشنایی کافی قرار داده شود. دمای بستر 20 تا 25 درجه برای جوانه زنی ایده‌آل است. در شرایط خوب جوانه‌ها در کمتراز یک هفته ظاهر میشوند.

وقتی جوانه‌ها ظاهر شدند پوشش نایلونی را بردارید، در طول جوانه‌زنی تنشهای محیطی به گیاهچه صدمه زیادی میزند و نباید اجازه بدهید محیط گرم و سرد شود یا بی آب بماند. پس از جوانه‌زنی گیاه را به محل پرنورتری منتقل نمایید. وقتی گیاه چهار برگه و بیشتر شد میتوانید از کودهای کامل بالانس شده مانند 18+18+18 استفاده فرمایید

آفات و بیماریهای اطلسی:

مهمترین مشکل در اطلسیها حساسیت به علف هرز سس (علف سرطان؛ علف هرز زرد رنگی که به شاخه‌های گیاهان پیچیده و از شیره گیاهی به صورت انگلی استفاده میکند). مشکلاتی با حشرات برگخوار، بیماریهای ویروسی مانند موزاییک توتون و موزاییک خیار، و بیماریهای قارچی در اثر رایزوکتونیا و اسکلروتینیا باعث ایجاد شانکر در پایین ساقه و نیز زرد شدن برگها میشود. ضدعفونی بستر میتواند جلوی بیماری بوته میری را بگیرد

آبیاری گلدانهای آپارتمانی

-به دلیل وجود کلر در آب لوله­ کشی بهتر است ظرف آب را 2 تا 3 ساعت در محیط خانه قرار داده و سپس برای آبیاری گل وگیاه آپارتمانی استفاده کنید و یا از آب کتری سرد شده استفاده نمایید.

-با یک میله فلزی خاک گلدان را بررسی نمایید. اگر با فرو بردن میله به خاک چیزی به آن نچسبید خاک گلدان خشک است و باید آبیاری شود. نیز می­توانید با فرو بردن انگشت خود در خاک به میزان 4 سانتیمتر رطوبت خاک را بسنجید.

- با مشاهده خشکی خشکی خاک گلدان اقدام به آبیاری نمائید. میزان آبی که هر بار به آن می­ دهید نباید زیاد باشد تا اضافی آن پایین از گلدان خارج شود. زیرا مواد غذایی موجود در خاک همراه آب اضافه از گلدان خارج می­ شود.

-برای آب دادن به گل­ ها از آبپاش مخصوص که لوله درازی دارد استفاده کنید. علاوه بر این باید آبپاش دیگری هم که آب را به صورت پودر در می آورد به کار ببرید و به خصوص در تابستان که گل های ظریف طاقت بی آبی را ندارند مرتباً غبارپاشی کنید و رطوبت لازم را برای آنها فراهم نمائید.

  -گل و گیاه آپارتمانی معمولاً در تابستان دومرتبه و در زمستان یک­ مرتبه در هفته نیاز به آب دارند.

-گل­ ها و گیاهانی که برگ­ های کرکدار دارند غبارپاشی نکنید، زیرا روی آنها لکه ایجاد می ­شود.

- هیچ گاه در نور شدید و گرم آفتاب روی یک گل اسپری نکنید. زیرا ذرات آب عدسی­ های محدب کوچکی تشکیل می ­دهند و باعث سوختگی گلبرگ­ ها و گل­ ها خواهند شد.

- هرگاه در روزهای گرم تابستان از آب دادن به گلدان غفلت نمودید و برگهای گلدان پلاسیده و ساقه هایش خم شده بودند، فوراً گلدان را در سطل پر از آّب قرار داده و گلدان داخل آب غوطه ­ور نمائید. به مدت 15 دقیقه گلدان را در همین حالت رها کنید و سپس خارج نمایید.

-اگر قصد مسافرت دارید و نگران بی­ آب ماندن گل وگیاه آپارتمانی خود هستید می ­توانید کف تشت بزرگ پلاستیکی یا وان حمام، حوله یا پارچه ­های پنبه­ای پهن کرده و رویش آب بریزید تا آب پارچه ­ها را احاطه کند. سپس تمام گلدان­ ها را روی آن بچینید و آب کافی بدهید. در غیاب شما آب به تدریج از سوراخ زیرگلدان ­ها جذب ریشه خواهد شد.

- نکته جالب اینکه می ­توانید پس از آبپز کردن تخم مرغ، از آب آن جهت آبیاری گلدان استفاده نمایید. زیرا به دلیل دارا بودن املاح معدنی بهترین آب برای گلدان­ های شما می ­باشد.

- اگر آبی که به گلدان می ریزید به سرعت از زیرگلدان خارج می ­شود، علت آن فاصله گرفتن خاک گلدان از بدنه می ­باشد. برای رفع این عیب یک میله فلزی را دور گلدان فرو ببرید و خاک را جابجا کنید.

گل و گیاه آپارتمانی

در این مطلب می­خواهیم به بیماری­ها، مشکلات گل وگیاه آپارتمانی بپردازیم.

·        ریزیش برگ:

دلیل اکثر ریزش­های برگی مسمومیت و آلودگی هوامی­باشد. میزان نشت گاز باید آنقدر کم باشد که برای انسان حتی قابل تسخیص نیز نباشد اما همین میزان، کافی است تا گیاه شما را هلاک کند. بعضی وقت ها نیز دلیل ریزش برگ ها تنش ناشی از جابجایی گیاه می باشد، مثل انتقال از یک محیط آفتاب گیر به یک محیط سایه دار.

·        زرد شدن برگ ها:

افراط در آبیاری ، رطوبت کم، تهویه نامناسب خاک به علت سخت شدن و سِله خاک، آفات( میلی باگ ها، حشرات فلسی، عنکبوت قرمز و ...) فرسایش خاک، آلودگی محیط با گاز می تواند علت زرد شدن برگ ها باشد.

·        قهوه ای شدن نوک برگ:

افراط در آبیاری، آفتای سوختگی و یا حمله حشرات می تواند باعث قهوه ای شدن نوک برگ ها شود.

·        کاهش رشد:

هوای گرم و خشک و کمبود آفتاب ممکن است باعث ضعف رشد شود.

·        پوسیدگی برگ ها:

آلودگی های قارچی باعث پوسیدگی برگ ها می شود.

·        پژمردگی یا پلاسیدگي :

کم قوتی خاک و کم آبی باعث پژمردگی گیاه می شود.

·        لکه دار شدن برگ ها:

آفتاب زیاد برای گیاهان سایه دوست و افراط در آبیاری باعث ظهور خال ها و لکه هایی روی برگ ها می شود.